فراتر از آنچه تا امروز دیده ایم ممکن است، وقتی با هم به یک سو بنگیرم

کرج، چهار راه طالقانی، ساختمان پزشکان شاه کرم

تلفن تماس : ۰۹۰۵۸۷۹۱۲۲۶

واکنش صحیح به ترس های فرزندانمان

واکنش صحیح به ترس های فرزندانمان

واکنش صحیح به ترس های فرزندانمان: بطور کلی به هنگام مواجه شدن با خطر، سیستم فیزیکی و عاطفی بدن احساس امنیت خود را از دست داده و از خود واکنش نشان می‌دهد که این‌گونه واکنش هیجانی به این شرایط را ترس می‌نامند و به دو دسته ترس طبیعی و فوبیا تقسیم می‌شوند.

به گزارش ایسنا،بنابراعلام کتاب هدهد، ترس طبیعی به واکنشی گفته می‌شود که مواردی همچون شنیدن صدای مهیب یا قرار گرفتن در ارتفاع زیاد، خود را نشان می‌دهد و این‌گونه ترس برای بیشتر افراد، ترسناک است و این امر کاملاً طبیعی میباشد.

مفهوم کلی و شناخت ترس:

اما فوبیا،  ترسی غیرمنطقی و افراطی است، و افراد در مواجهه با این نوع ترس، مثلاً سوسک یا گربه، به گونه‌ای غیرطبیعی و افراطی واکنش نشان می‌دهند. و البته در مورد این نوع ترس حتماً باید با مشاور صحبت کنید. زیرا ترس بیش از حد، ممکن است تاثیر جدی روی سلامت فیزیکی و عاطفی فرد بگذارد.

از نظر زیست‌شناختی، مغز انسان که اولین واکنش‌های فیزیکی به ترس را کنترل می‌کند، هنگام مواجه شدن با ترس مواد شیمیایی مانند آدرنالین و هورمون استرس کورتیزول در جریان خون آزاد می‌کند و باعث واکنش‌های جسمی‌ خاصی همچون ضربان قلب شدید، افزایش فشار خون و تعرق زیاد می‌شود.

  عوامل و ریشه ترس در کودکان:

برخلاف افراد بزرگسال، کودکان در مواجهه با ترس در معرض آسیب جدی می‌باشند زیرا که قادر به درک درست شرایط نیستند و نمی‌توانند موارد واقعی یا غیرواقعی را تشخیص دهند. این‌گونه تهدیدها و خطرها برای کودکان کاملاً واقعی تلقی می‌شود و نمی‌توانند ترس خود را کنترل کنند.

والدین نیز غالباً توانایی کاملی برای مقابله با ترس در کودکان را ندارند و نمی‌توانند به آنها اطمینان بدهند که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. از این رو ترسی که در کودکان نهادینه می‌شود، تاثیر منفی بر رشد کودک گذاشته و او را در معرض مشکلات استرس و اضطراب در ادامه‌ی زندگی قرار می‌گیرد.

در مراحل رشد کودک تجارب و اتفاق‌هایی صورت می‌گیرد که می‌تواند منشاء ترس او باشد. والدین بیشترین نقش و تاثیر را در ماندگاری ترس در ضمیر کودکان دارند. مثل والدینی که بخاطر ترس شخصی خودشان از یک چیز این ترس را در کودک خود به وجود می‌آورند.

یا اینکه از تهدیدهایی برای تربیت فرزند یا آرام کردن او استفاده می‌کنند. مثل «ما می‌ریم بیرون آمپول بزنیم. تو نیا»، «غذاتو بخور وگرنه می‌گم گرگ بیاد».

توقعات بالا از کودک که باعث رشد ترس در او و تاثیرات روانی جدی می‌شود، «اگر نمره ۲۰ نیاری تنبیه می‌شی».

نیکا، روانشناس خوب در کرج

واکنش صحیح به ترس های فرزندانمان

انواع شایع ترس با توجه به سن فرزندان

ترس از جدایی:

ترس از جدایی یکی از طبیعی‌ترین ترس‌های کودکان به‌خصوص در سن ۲ سالگی می‌باشد. این ترس با بزرگ شدن کودکان شدت می‌یابد چون وارد دنیایی جدید شده و باید وقت زیادی را با معلم یا پرستار به جای مادرشان بگذرانند. گاهی ممکن میباشد این ترس علائمی‌ همچون سردرد یا معده ‌درد به ‌همراه داشته باشد و او را به سمت افسردگی سوق بدهد.

ترس از تنهایی:

معمولاً در گروه سنی ۲ تا ۵ سال کودکان با جیغ و فریاد و حتی پرخاشگری ترس خود را از تنها ماندن یا جدا شدن از والدین نشان می‌دهند. این ترس‌ها باید توسط والدین درک و پیگیری شود زیرا عدم مدیریت ترس می‌تواند روی سلامت عاطفی کودک تاثیر منفی بگذارد.

وظایف والدین:

والدین می‌توانند برای کاهش ترس و استرس کودکان‌شان با او صحبت و او را درک کنند. به او بفهمانند که او تنها کسی نمیباشد که می‌ترسد. در مقابل به او اعتمادبه‌نفس بدهند و او را تشویق به انجام کارهای پرهیجان کنند.

یکی از موثرترین راهکارهای کاهش استرس، کتاب و کتابخوانی است که می‌توان با استفاده از کتاب‌هایی با موضوع مرتبط و شخصیت‌های داخل داستان به کودک کمک کرد. به گونه‌ای که کودک با الگوگیری از شخصیت داستان بفهمد که تنها کسی نمیباشد که می‌ترسد و همچنین راه مقابله با ترس را از شخصیت داستان یاد بگیرد.

برای خواندن آخرین مقاله درمورد چگونه روانشناس خوب انتخاب کنیم؟ اینجا کلیک کنید.

روانشناس خوب در کرج

چگونه روانشناس خوب انتخاب کنیم؟

پرس و جو از دیگران:

روانشناس خوب در کرج :دوستان، خانواده و پزشک شما، ممکن میباشد بتوانند یک درمانگر و روانشناس خوب را به شما معرفی کنند. در شهرهای بزرگ که مراکز دانشگاهی وجود دارد، می‌توانید با مراجعه به آن دانشگاه ها اطلاعات روانشناسان خوب را بگیرید. (شهرهایی که دانشگاه های علوم پزشکی دارند). علاوه بر این وبسایت های مختلفی وجود دارند که اطلاعات روانشناسان و تراپیست های خوب را درج کرده اند.

مدرک تحصیلی تراپیست یا درمانگر خود را بپرسید:
گرچه اکثر درمانگران عالی میباشند، اما کسانی هستند که نوعی شبه روانشناس یا شبه تراپیست میباشند. این‌ها یا مدارک مرتبطی ندارند، یا واقعا مجوز و توانایی لازم برای درمان برخی از اختلالات را در اختیار ندارند. اطمینان حاصل کنید که یک درمانگر حرفه‌ای معتبر را انتخاب می‌کنید. اکثر روانشناسان بالینی مجاز، پس از تحصیل در کالج یا دانشگاه معتبر، برای تحصیل در مقطع دکتری، به طور متوسط ​​هفت سال زمان صرف می‌کنند. بنابراین برای پیدا کردن یک روانشناس خوب حتما مدرک تحصیلی و تخصص امور را نیز جویا بشوید.

پرس و جو در مورد تخصص:
بسیاری از روانشناس ها و تراپیست ها، تصمیم میگیرند که به صورت تخصصی تنها در یکی از شاخه های روانشناسی و درمان کار بکنند. برخی از روانشناس ها تنها به درمان کودکان و مشکلات روانی آن‌ها می پردازند. در حالی که اکثر آن ها بزرگسالان را درمان می‌کنند. با مراجعه به دفاتر و یا بازدید از وب‌سایت‌های متخصصان تراپی و درمان روانشناختی ببینید که هر مرکز و روانشناس چه محدوده ی سنی و چه اختلالاتی را درمان می‌کند؟

شرکت بیمه خود را چک کنید:
اکثر شرکت‌های بیمه، لیستی از ارائه دهندگان خدمات سلامت روان را که تحت پوشش قرار داده اند را در سایت اینترنتی خود لیست کرده اند. برای اطلاع از اینکه کدام پزشکان یا مراکز درمانی معتبر، بیمه شما را قبول می کنند به سایت شرکت بیمه خود مراجعه بکنید.

به دنبال گزینه‌های جایگزین و کم هزینه باشید:
اگر شما تحت پوشش هیچ بیمه‌ای نمیباشید و یا درآمد کمی دارید، باید دوره تراپیست‌ های حرفه‌ای که هزینه ویزیت بالایی نیز دارند خط بکشید. در عوض باید به دنبال مراکز مشاوره و خدمات روانشناسی محلی باشید. که علاوه بر درخواست هزینه های کم، مشاوران و خوبی را بعنوان تراپیست در اختیار داشته باشند. برای کسب اطلاعات در مورد خدمات روانشناسی در منطقه خود، یک جستجو در اینترنت کافی میباشد.

از سمینارهای گروهی غافل نشوید:
اگرچه اقدام به تشخیص شرایط و وضعیت های روانی توسط خود شخص کار خطرناکی میباشد، اما اگر بطور مثال اگر فوبیا دارید و اگر فوبیا شما علایم بسیار واضح و قابل تشخیص دارد، با کمک گرفتن از یک روانشناس معمولی نیز مشکل شما حل خواهد شد. اما در برخی موارد مشکلات و اختلالات روانی مانند فوبیا ممکن است پنهان باشند. یعنی تا به حال با آن روبرو نشده‌اید. اما بصورت بالقوه ممکن اسیت مشکلی داشته باشید. برای مثال ممکن میباشد که شما فوبیای پرواز داشته باشد. اما از آنجایی که تا کنون سوال هواپیما نشده اید، متوجه ترس خود نخواهید شد.

سمینارهای گروهی که به صورت مجازی و آنلاین برگزار می‌شود مکان خوبی برای اطلاع از انواع اختلالات روانشناختی و علایم رایج آن‌ها میباشد. گروه های پشتیبانی آنلاین، منبع خوبی از اطلاعات در مورد سمینارهای هدفمند برای طیف وسیعی از بیماری ها میباشند. بعلاه در این سمینارها تعداد زیادی روانشناس خوب یا تراپیست حرفه ای نیز پیدا خواهید کرد که می توانید مستقیما با آن ها صحبت بکنید.

حواستان به جلسه اول تراپی باشد:
اولین جلسه از تراپی یا جلسه درمانی معمولا به آشنایی بیشتر اختصاص داده می‌شود. به این صورت که شما و تراپیست با هم آشنا خواهید شد. روانشناس تراپیست سوالات متعددی از شما می‌پرسد. بنابراین فرصت مناسبی میباشد که شما هم در خلال سوالات او، تعدادی سوال که ذهن شما را درگیر کرده بپرسید. رابطه بین شما و تراپیست شما، در روند درمان فوبیا بسیار مهم میباشد و بایستی به همدیگر اعتماد کنید.

اعتماد کردن به یک شخص جدید، و غریبه برای اولین بار سخت میباشد. اما از آنجایی که در جلسه اول با تراپیست خود کمی آشنا می‌شوید؛ می‌توانید به او اعتماد بکنید. صداقت و راستی را در همان جلسه اول خود رعایت بکنید. زیرا تنها زمانی مشکل شما که فوبیا باشد، حل می‌شود، که هر سوالی که تراپیست از شما می‌پرسد را با صداقت پاسخ دهید.

نیکا، روانشناس خوب در کرج

برای خواندن آخرین مقاله درمورد چگونه خودمان را دوست داشته باشیم؟ اینجا کلیک کنید.

چگونه خودمان را دوست داشته باشیم؟

چگونه خودمان را دوست داشته باشیم؟

آغاز:

چگونه خودمان را دوست داشته باشیم؟

متوجه می‌شوید که خواستار و نیازمند عشقی میباشید که بیشتر و قوی‌تر از عشقی باشد که در حال حاضر دریافت می‌کنید. شما در مورد دوست ‌داشتنی بودن احساس ناامنی می‌کنید، اما ضمیر شما اینجا است تا شما را به پیش براند (یا از رفتن بازدارد). شما اغلب دیگران را دوست میدارید، ولی علاقه‌ی شما به این بستگی دارد که آنها چقدر شما را دوست دارند یا از نظر احساسات عاشقانه، تمایلات جنسی و سازگاری برای شما جذاب میباشند. روابط شما مستلزم مذاکره‌ای همیشگی، میان آنچه شما می‌خواهید و آنچه شریک زندگی‌تان می‌خواهد، میباشد. واژه‌هایی که می‌توان برای این عشق به کار برد، به این شرح میباشد: اشتیاق، دلبستگی، وابستگی، یکی شدن، رابطه‌ای عاشقانه، نیاز متقابل، علاقه و سازگاری.

نیکا، روانشناس خوب در کرج

میانه:

وقتی برای رسیدن به نوع بالاتری از عشق اشتیاق دارید، نفس و نیازهای شما، رفته‌رفته نقش کمتری ایفا می‌کنند. حس می‌کنید که عشق می‌تواند نیروی شفا بخشی باشد که هر کسی را گرفتار یا اسیر خود می‌کند. می‌توانید فرد دیگری را بدون اینکه چیزی از او بخواهید، دوست داشته باشید. چنین عشقی به میزان کمتری شخصی شده است و حسی از دلبستگی و وابستگی است. آگاهی شما گسترش می‌یابد و احساس ناامنی کمتری می‌کنید. عشق شما، کامل‌تر و پخته‌تر و صلح‌آمیز می‌شود. در روابط شما درک متقابل شکل می‌گیرد و درگیری‌های کمتری میان دو فرد تدافعی ایجاد می‌شود. این عشق را می‌توان با واژه‌های رو‌به‌رو توصیف کرد: آرمان‌گرا، آرام، بدون خودخواهی، سخاوتمندانه، همدلانه، بخشنده و پذیرنده.

پایان:

وقتی تمام محدودیت‌ها پشت سر گذاشته شود، عشق نیز بی‌قید و شرط خواهد شد. حس می‌کنید که این عشق از منبعی معنوی در درون خود شما سرچشمه گرفته. این عشق، چیزی بیش از یک احساس میباشد و شما به جنبه‌ای فراگیر و کلی از وجود خود دست می‌یابید. شما دیگر به دنبال دریافت منفعت از فردی که عاشق او شده‌اید، نیستید. حالا دیگر دلسوزی محض امکان‌پذیر میباشد و حسی از تعلق به انسانیت وجود دارد. در روابط شما هیچ کشمکش یا نیازها و خواسته‌های ستیزه‌ جویانه‌ای وجود ندارد. عشق به حالتی خودبسنده از رضایت و شادی مبدل می‌شود. واژه‌هایی که می‌توان برای این عشق به کار برد، واژه‌هایی است مانند: سعادتمند، متعالی، مقدس، درخشان، سرمست و بی‌کران.

چگونه خودمان را دوست داشته باشیم؟

روانشناس خوب در کرج

برای خواندن آخرین مقاله در مورد درمقابل لجبازی کودکان چه کنیم؟ اینجا کلیک کنید.

در مقابل لجبازی کودکان چه کنیم؟

در مقابل لجبازی کودکان چه کنیم؟

لجبازی چیست؟
در مقابل لجبازی کودکان چه کنیم؟
لجبازی نوعی رفتار مقابله ای در کودکان است که معمولاً والدین در مواجه با آن رفتارهای مختلفی را نشان میدهند .البته اکثرا هم با شکست مواجهه می شوند. درابتدا باید به نکته ی ظریفی اشاره کرد و ان اینکه  همیشه بیاد داشته باشیم که از ایجاد رفتارهائی که منجر به لجبازی در کودکان می شود،تاحد ممکن اجتناب بکنیم. چون که درواقع این ما هستیم که بازنده خواهیم بود.

این بکن،نکن ها جواب نمی دهد!

به کودک چیزی می گوییم و او لجبازی می کند. بیابید این جمله را آنالیز کنیم وبرای هر یک راه حلی پیدا کنیم آیا آنچه که به کودک می گوییم،سلبی میباشد یا ایجابی .(یعنی نکن است یا بکن)!

هدف از دستور ما چیست؟ آیا کودک واقعاً میتواند کاری را از او خواسته ایم را یا آن کاری که او را از انجامش منع کرده ایم برآورده کند؟یادمان نرود که «باید از هر کسی چیزی را توقع داشت که بتوان از عهده انجامش بربیاید.» اگر در خلال دستورهای ریز و درشتتان ،در خلال بکن و نکن های گاهی زائد وبی فایده،که گاهی اگر خود ما را روانکاوی کنند،ریشه  خیلی از آنها را در کودکی خودمان پیدا باید کرد.

درباره قسمت اول و بحث درمورد جنس درخواست ما که سلبی میباشد یا ایجابی،اصولاً،کودکان میانه خوبی با درخواست های سلبی ندارند.پس نکن.فلان کار را بکن،فلان طور راه نرو،جیغ نزن،دست توی بینی ات نکن و…. معمولاً جواب نمی دهد!!!…

نیکا، روانشناس خوب در کرج

ریشه یابی بکنید:

درابتدا باید دقت بکنیم که ریشه ی آن حرکت ناخوشایندی که کودک انجام می دهد چه میباشد؟ آیا نیاز او برای جلب توجه میباشد؟ آیا آن کار به او آرامش می دهد؟

آیا نیازحسی میباشد؟ آیا سطح توانائی اش در همین حد میباشد؟ آیا عادتی میباشد؟

هر کدام از این موارد که باشد نمی توان با گفتن یک دستور به کلی قال قضیه را کند بجای آن بهتر میباشد بقول معروف گولش بزنیم! این اصطلاح در اصل یک تکنیک رفتار درمانی می باشد که یک کار مطلوب را جایگزین رفتار نامطلوب می کنیم.

جهت انجام این تکنیک بهتر میباشد از واژه ی زیر استفاده بکنیم که اگر تونستی، این کار را بکنی؟! در این مواقع اگر نیاز کودک به جلب توجه ریشۀ حرکت ناپسندش باشد سریعاً فعالیت دل خواه شما را جایگزین می کند. مثلا به کودکی که مدام برهمه چیز لگد می زند میگویم.

بیا تا ببینیم زورت میرسه تا به این توپه لگد بزنی؟ اگر راست میگی و خیلی قوی هستی بیا کمک کن این صندلی ها رو تنهائی جمع کن. در این حالت در اثر اشتغال به فعالیتی از نوع موازی،مشارکتی،رقابتی و هر نوع دیگر،او را از حال و هوای حرکت ناپسندش بیرون بیاوریم بدون این که احساس کند ما روی فلان حرکت او حساس می شویم.

ضعیف نباشید:

در حقیقت باید از موضع قدرت و عقل برخورد کنیم و نقطه ی ضعفمان را نشان ندهیم. چون که دیده ایم خیلی از ماها عملاً آنقدر واکنش شدیدی به رفتارهای کودکان نشان میدهیم که کودک هر قدر که کوچک باشد متوجه میشود که نقطه ضعف ما در کجاست! در مورد دوم،این که واقعاً آن چیزی که از کودک می خواهیم،جداً  چه ضرورتی دارد؟

حساب و کتاب امر و نهی هایتان را داشته باشید:

یادمان باشد که همیشه حساب و کتاب و تعداد امر و نهی هایمان را در یک روز داشته باشیم.میدونید چرا؟ چون والدین زمانی که خسته اند و حوصله ی کاری را ندارند ،تعداد امر و نهی هایمان خیلی بیشتر از زمانی میباشد؟که دوست داریم به دل کودک راه بیاییم تا خودش به کشف محیط بپردازد.

هم چنین این که درست مقابل این لجبازی که الان دغدغه ی ذهنی ما میباشد،یکی از علائم سندرم موسسه زدگی،مطیع بودن بسیار زیاد و از خود ایده نداشتن و کاهش اعتماد به نفس و کاهش عزت نفس و احساس پوچی و بی تفاوتی میباشد. مواظب باشیم که آنقدر که این امر و نهی ها و دستورات را کش ندهیم که یک زمان از آن طرف خیلی چیزها را از دست بدهیم.

و حالا در مورد دیسیپلین که والدین هیچ وقت از دستوری که داده اند نباید چشم پوشی بکنند،برای همین مواقعی که دستوری می دهیم باید دقت داشته باشیم که کودک در حالتی باشد که بتواند دستور ما را انجام دهد.(به قول معروف مودش مناسب باشد).

اما اگر جواب نداد باید از روش های مختلف رفتاری جهت شکل دهی فعالیت استفاده بکنیم تا در نهایت به کتک زدن و تنبیه بدنی ختم نشود. البته تنبیه می تواند کاربرد داشته باشد مثل محروم کردن کودک از فعالیتی که دوست دارد،یا خاموشی یعنی بی توجهی به او…اما در عین حال باید فراموش نکنیم که نه تنها تمام کودکان بلکه تمام آدم های دنیا تشنۀ دوست داشته شدن و محبت میباشند.

برای حل موضوع در مقابل لجبازی کودکان چه کنیم؟ با روانشناس خوب در کرج در ارتباط باشید.

برای خواندن آخرین مقاله درمورد ارتباط طلاق با فرزندان اینجا کلیک کنید.

ارتباط طلاق با فرزندان

ارتباط طلاق با فرزندان

تعداد کمی از افراد بالغ و پدر و مادرها میباشند که از چالش‌ها و سختی‌های بالقوه‌ای که طلاق بر فرزندان می‌گذارد، آگاه نیستند. تا الان هزاران کتاب در رابطه با تاثیر‌های مثبت و منفی طلاق بر کودکان نوشته شده است. خبر خوب این مطالعه در قیاس با مطالعات افسرده‌کننده این میباشد که والدین، از طریق اقدامات خود نسبت به فرزندان و همچنین نسبت به یکدیگر، تأثیر زیادی بر نحوه اداره کودکان طلاق در کوتاه‌ مدت و بلند‌مدت دارند. هیچ پدر و مادر درگیر طلاقی وجود ندارد که دچار استرس و نگرانی مضاعف در رابطه با تاثیر منفی کارهایشان بر فرزندان خود و ارتباط طلاق با آن ها، نباشند. با فهم چگونگی حداقل‌کردن جنبه‌های منفی طلاق برای کودکان، اطلاع از واکنش‌های رایج کودکان به طلاق، تمرکز هر دوی پدر و مادر بر حفظ محبت و محیط پرورش کودک حین طلاق، والدین می‌توانند به فرزندان خود برای تنظیم سبک زندگی جدیدشان کمک کنند. فشار گذاشتن بر والد دیگر برای همکاری و ارتباط به دلیل رشد صحیح کودک یا کودکان ضروی میباشد، ولی می‌بایست در چهارچوب قانون، مودبانه و مثبت و همچنین با توجه به توانایی‌های آن فرد برای ایفای نقش پدری یا مادری خوب برای آن کودک باشد.

نیکا، روانشناس خوب در کرج

بسیاری از والدین برای کمک به فرزندان خود در مقابله با درد عاطفی طلاق تلاش می‌کنند و به فرزندان خود زندگی با مادر و پدر در دو خانه مجزا را می‌آموزند. تعداد خیلی کمی از کودکان یا والدین درگیر با این مسئله یافت می‌شوند که زمان کافی را برای کنار‌هم‌بودن صرف می‌کنند. پدر و مادر با هم همکاری می‌کنند تا برنامه‌هایشان را با یکدیگر هماهنگ نموده و و برنامه‌ها و نیازهای بچه‌ها نیز در رسیدگی به مسائل مربوط به زندگی کودکان پس از طلاق، تاثیرگذار خواهد بود.

امروزه دیگر در بسیاری از کشورهای جهان، طلاق، یک اتفاق غیرمعمول تلقی نمی‌شود. درحالی که کشورهای امریکای شمالی نرخ طلاق بالاتری در قیاس با دیگر کشورهای توسعه‌یافته یا درحال‌توسعه دارند، هنوز هم برخی روندها و ارقام مشترک برای طلاق در جهان وجود دارد.

ارتباط طلاق با فرزندان

برای مشاوره بهتر برای فرزندانتان بعد از طلاق میتوانید با روانشناس خوب در کرج در ارتباط باشید.

برای خواندن آخریم مقاله درمورد اختلال دو قطبی چیست؟، اینجا کلیک کنید.

اختلال دو قطبی چیست؟

اختلال دو قطبی چیست؟

اختلال دو قطبی چیست؟ اختلال دو قطبی یا دوقطبی شیدایی- افسردگی ، یک اختلال روانی میباشد که موجب تغییرات شدید در خلق و خوی فرد می شود. شاید همه شما تاکنون دوره هایی از ناامیدی و یا سرخوشی را در زندگی خودتان و یا اطرافیان خود تجربه کرده باشید. بطور مثال شاید شما در روزهای آفتابی شاداب تر از روزهای ابری و بارانی به نظر برسید. با توجه به شرایط و روحیات هر فرد، قسمتی از تغییرات خلق و خود امری طبیعی میباشد. اما گاهی این تغییرات به قدری شدید میباشد که از حالت عادی خارج شده و به نوعی اختلال تبدیل می شود. اما به راستی اختلال دوقطبی چه میباشد و بروز چه نشانه هایی موجب می شود تا شما به وجود یک اختلال پی ببرید.

همان گونه که از نام آن پیداست، اختلال دوقطبی موجب بروز دوره های رفتاری متفاوت در فرد می شود. دوره شیدایی و دوره افسردگی. دوره شیدایی زمانی میباشد که فرد خلق وخوی بسیار فعالی دارد و دوره افسردگی زمانی میباشد که فرد به شدت آرام و افسرده به نظر می رسد. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است در مدیریت رفتارهای روزانه خود در مدرسه و یا محل کار و هم چنین حفظ روابط عاطفی خود مشکل داشته باشند.
متوسط سن شروع این بیماری حدود ۲۵ سال و شیوع آن میان زنان و مردان تقریبا یکسان میباشد، با اینکه اکثر افراد دارای این اختلال جوان میباشند اما این امکان وجود دارد که شاهد بروز اختلال دو قطبی در کودکان نیز باشیم. در ادامه بیشتر به این موضوع میپردازیم.

نکته مهم در این بیماری شناسایی به موقع و درمان آن میباشد زیرا در صورت عدم اقدام به موقع، علائم بیماری شدیدتر می شود. در حال حاضر درمان قطعی برای این اختلال وجود ندارد اما افرادی که دچار این اختلال میباشند می توانند با درک این مساله که اختلال دوقطبی چه میباشد و هم چنین استفاده از برخی از روش های درمانی، علائم بیماری خود را کنترل کنند.

جهت درمان اختلال دو قطبی با روانشناس خوب در کرج در ارتباط باشید. بیشتر بخوانید “اختلال دو قطبی چیست؟”

ناخن جویدن در کودکان

ناخن جویدن در کودکان

چرا کودکان ناخن می جوند؟

ناخن جویدن در کودکان

جویدن ناخن یک عادت نامناسب میباشد و دلیل دقیق آن قابل بحث میباشد. یکی از علت های ناخن جویدن می تواند ریشه در فاکتورهای فامیلی داشته باشد، هرچند این علت که آیا فاکتورهای خانوادگی مربوط به تقلید رفتار ناخن جویدن در سایر اعضای خانواده و یا ریشه های ژنتیکی، تاثیر دارد یا خیر، هنوز ناشناخته میباشد.

عوامل روان شناختی اصلی که با این رفتار مرتبط میباشند شامل، استرس، نگرانی، اضطراب و خلق و خوی غیر متمرکز میباشد. در واقع می توان گفت عادت ناخن جویدن در کودکان مکانیزمی میباشد برای مقابله با شرایط استرس زا و از طرف دیگرهم عدم فعالیت مناسب (فعالیت کم، خستگی) ، گرسنگی و یا پایین بودن اعتماد به نفس ممکن است باعث ناخن جویدن در کودکان شود.

تصور می شود که ناخن جویدن در کودکان یک رفتار خودکار و غیرعادی میباشد.

محققان معتقدند که در برخی کودکان عادت ناخن جویدن با اختلالات روانپزشکی همراه میباشد و حداقل یک اختلال مرتبط با روانپزشکی در بیش از دو سوم کودکانی که به کلینیک روانپزشکی مراجعه می کنند وجود دارد. جالب اینجاست بیشتر از نیمی از والدین این کودکان، حداقل یک بیماری روانپزشکی داشتند، به ویژه اختلال افسردگی حاد.

بیماری های روانی که اغلب در رابطه با ناخن جویدن کودکان و نوجوانانی که به درمانگاه بهداشت و ارجاع داده می شوند، شامل:

اختلال کمبود توجه، بیش فعالی، اختلال اضطراب جدایی، اختلال تومور، اختلال وسواس فکری، عقب ماندگی ذهنی، اختلال افسردگی حاد، اختلال اضطراب عمومی و اختلال هراس گزارش شده .

بیش از یک چهارم کودکان و نوجوانان به یکی از این اختلالات دچار بوده اند. در نهایت، رفتارهای کلیشه ای مانند لرزیدن لب، کوبیدن سر، برداشتن پوست و کشیدن مو در بیش از ۶۰٪ کودکان مبتلا به ناخن جویدن هم مشاهده شده.

نیکا، روانشناس خوب در کرج

عوارض ناخن خوردن:

در اغلب موارد، عوارض ناخن جویدن بیشتر بصورت نامناسب شدن شکل ظاهری انگشتان بوده و منحصرا در حوزه زیبایی جای می گیرد. با این حال، در برخی موارد شدت ناخن جویدن، بر کیفیت زندگی بیمار تاثیر می گذارد.

بطور اجتماعی ناخن جویدن عادت ناخوشایندی است که می تواند باعث تحقیر، سرکوب های احساسی و آسیب های اجتماعی شود. علاوه بر اثرات روحی روانی و سلامتی، ناخن جویدن به طور کلی از نظر دیگران نوعی رفتار ناخوشایند در نظر گرفته می شود.

از طرفی برخی افراد، به جویدن ناخن کفایت نکرده و ناخن را قورت می دهند و می خورند. این کار می تواند پیامد های بسیار بدی برای فرد داشته باشد. در واقع، ناخن خوردن می تواند باعث کوتاه شدن پایه ناخن و یا حتی درد های شدید معده و یا خونریزی معده بشود. علاوه بر این، ناخن خوردن می تواند منجر به پارونیشیا، عفونت های باکتریایی ثانویه و ویروس هرپس سیمپلکس از ضایعات تبخال دهانی بشود.

سایر اثرات فیزیکی ناخن خوردن مربوط به دهان و دستگاه گوارش میباشد. بثورات پوستی، ناراحتی سیستم گوارش، مشکلات دندان و ترک های کوچک در ناخن ها از عوارض این عادت نامناسب میباشد.

همچنین ناخن جویدن ممکن است باعث آبسه شده و به لثه آسیب برساند. یکی دیگر از عوارض ناخن جویدن این میباشد که ممکن است عفونت ها و باکتری ها را از راه ناخن به دهان و در نتیجه بدن منتقل بکند.

ناخن خوردن، همچنین می تواند به اختلالات تمپورومندیبولار منجر بشود. این عادت نادرست می تواند خطر ابتلا به عفونت پوسیدگی گوارشی را هم در دستگاه گوارش افزایش بدهد .این اختلال بیشتر در کودکان مشاهده می شود.

برای ترک این عادت در کودکتان میتوانید به روانشناس خوب در کرج مراجعه کنید.

برای خواندن آخرین مقاله درمورد خودنظم دهی ویگوتسکی اینجا کلیک کنید.

چه زمانی باید به روانشناس مراجعه کنیم؟

چه زمانی باید به روانشناس مراجعه کنیم؟

اشخاص دقیقا چه زمانی باید به روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنند؟

چه زمانی باید به روانشناس مراجعه کنیم؟
در کشورهای پیشرفته مراجعه به روانشناس و روانپزشک امری بسیار ضروری و بدیهی میباشد و همه ی افراد به آن علاقه داشته و تقریبا هر کسی برای امور مختلف زندگی خود حداقل سالی یک‌بار برای مشاوره به روانشناس مراجعه می‌کند. در کشورهای پیشرفته افراد برای تصمیمات مهم زندگی مانند تصمیم ازدواج یا مهاجرت و یا انتخاب شغل حتما به مشاور مراجعه می‌کنند و این کار یک امر بدیهی تلقی می‌شود. بر این اساس نمی‌توان گفت زمان دقیق مراجعه به روانشناس و یا روانپزشک درباره مشکلات و مسائل روحی و روانی دقیقا چه زمانی میباشد، چون درباره افراد مدرن و امروزی این مراجعه هر زمانی و با هر بهانه‌ای می‌تواند باشد.

‌بطور کلی باید گفت مشاوره گرفتن و مراجعه به روانپزشک اقدامی مفید و مثبت میباشد که در بدبینانه‌ترین حالت اگر فایده‌ای برای فرد نداشته باشد ضرری هم ندارد و حتی توصیه می‌شود همه افراد هرساله علاوه‌بر چکاب جسمی، چکاب روانی نیز شوند تا با رجوع به یک روانشناس و یا روانپزشک بتوانند از وضعیت روانی خود مطلع شوند. مشکلات روانی هم مانند مشکلات جسمی اگر درمان نشده و به حال خود رها شوند عود کرده و به وضعیت وخیم‌تری می‌رسند. افرادی که بیماری‌های روانی حاد مانند انواع پرخاشگری‌ها یا جنون‌های رفتاری دارند یک دفعه و به صورت ناگهانی به این اختلالات مبتلا نشده‌اند. این افراد با ابتلا به بیماری‌های روانی کوچک مانند پرخاشگری‌های مقطعی یا افسردگی‌های فصلی و درمان نشدن این اختلالات به مرور زمان دچار این اختلالات حاد می‌شوند که گاه درمانی برای آن وجود ندارد.

برای یک مشاوره خوب و کارامد، با روانشناس خوب در کرج در ارتباط باشید.

درباره بیماری‌های روانی مانند افسردگی یا پرخاشگری آیا هر نوع تغییر حالت یا تغییر رفتاری نیازمند مراجعه به پزشک است؟

چه زمانی باید به روانشناس مراجعه کنیم؟
درباره هر تغییر حالتی نیازی به مراجعه به پزشک نمیباشد، زیرا مولفه‌های مختلفی بر رفتارها و خلقیات افراد در طول روز تاثیر می‌گذارد که حتی درباره افرادی که به پختگی شخصیت رسیده‌اند نیز این اتفاق می‌افتد. با وجود این، اگر احساس کنیم چند روزی میباشد که خلق افسرده مان اذیتمان می‌کند یا افکارمان باعث افسردگی و تاثیر بر عملکردمان می‌شود بهتر میباشد به یک متخصص در این زمینه مراجعه کنیم. در بسیاری از مواقع نیازمند مداخله دارویی نیستیم و مشاور می‌تواند با صحبت کردن مشکل را برطرف کند، در حالی که درباره بسیاری از مشکلات روانی ترکیبی از مشاوره و دارو می‌تواند موثر واقع شود.

درباره کدام مشکلات روانی فرد باید حتما به روانپزشک مراجعه کند و اگر به حال خودش رها شود تبعات بدی به همراه دارد؟

چه زمانی باید به روانشناس مراجعه کنیم؟
وقتی رفتارهای فرد با نرم عادی و آن چیزی که در جامعه رایج میباشد و همه از آن تبعیت می‌کنند تفاوت داشته باشد تقریبا همه متوجه این تفاوت‌ها می‌شوند. بطور مثال فردی که افسردگی یا پرخاشگری بی حد و مرز دارد و نمی‌تواند رفتارش را کنترل کند برای هر کسی که در اطرافش وجود دارد رفتارهایش خطرناک میباشد. در کنار این وقتی خود فرد احساس کند خلق افسرده او برایش مشکل‌ساز است و افکاری در ذهنش وجود دارد که به‌شدت منفی و خطرناک است این فرد باید خودش به سرعت به پزشک مراجعه کند. به‌طور کلی باید گفت هرقدر زودتر برای درمان مشکل روانی مراجعه کند و بیماری فرد زودتر تشخیص داده شود به همان نسبت بیماری زودتر درمان می‌شود و درباره برخی بیماری‌های روانی اگر فردی دیر مراجعه کند بیماری تبعات بد و طولانی مدتی بر جای می‌گذارد که گاهی این تبعات قابل درمان نمیباشد. کمک‌هایی که یک متخصص به حل مشکلات روانی می‌کند بسیار درست و اصولی میباشد و او می‌تواند به خوبی فرد بیمار را راهنمایی کند که به چه کسی مراجعه کند و چه خدماتی دریافت کند. افرادی هم وجود دارند که احساس می‌کنند در زندگی‌شان مهارت‌های لازم ارتباطی ندارند و نمی‌توانند در روابط خود موفقیت‌آمیز ظاهر شوند و همچنین افرادی که تجربیات منفی زیادی از گذشته دارند و نمی‌توانند با یادآوری آنها به زندگی عادی بپردازند و نیاز دارند که با مداخله یک روانپزشک این مشکلات را برطرف کنند.

نیکا، روانشناس خوب در کرج

گرفتن بچه از شیر

گرفتن بچه از شیر

۱. چه موقعی باید کودک را از شیر گرفت؟؟

گرفتن بچه از شیر

از شیر گرفتن کودک می‌تواند هم برای مادر و هم کودک روندی بسیار طولانی و همچنین سخت باشد. داشتن برنامه‌ای دقیق برای از شیر گرفتن کودک بسیار مهم میباشد.

روند شیردهی یا توقف آن نباید به‌اجبار اتفاق بیفتد و در هردو مورد، مادر باید آمادگی لازم و کافی داشته باشد. بااین‌حال، دستورالعملی کلی و ساده وجود دارد که به مادران کمک می کند در این مورد تصمیم بهتری بگیرند.

دستورالعمل‌های پزشکی پیشنهاد می‌کنند که نوزادان تا ۶ ماه اول زندگی خود، فقط باید از شیر مادر تغذیه بکنند. بعد از ۶ ماهگی علاوه‌بر شیر مادر می‌توان از غذاهای جامد برای تغذیه کودک استفاده کرد و پس از آن بمدت یکسال یا هر زمانی‌که مادر و کودک تمایل دارند شیردهی مادر می‌تواند ادامه داشته باشد.

نوزادان بعد از یک سالگی، از شیر مادر ‌بعنوان غذای مکمل و منبع راحت انرژی تغذیه می‌کنند. علاوه‌بر آن این منبع مهم تغذیه می‌تواند از دستگاه ایمنی کودک محافظت بکند.

برخی ‌مواقع خانم‌ها به‌ علت احساس درد یا ورم در سینه، فشار اجتماعی یا ترس از اینکه کودک به‌اندازه‌ی کافی شیر نمی‌خورد، تصمیم می‌گیرند شیردهی را متوقف کنند اما درصورتی‌که تمایل به ادامه‌ی شیردهی دارند، بهتر میباشد تا این مورد با پزشک یا متخصص کودک مشورت بکنند.

۲. از تغذیه‌ی مناسب برای کودکتان استفاده کنید:

مادرهایی که کودکان زیر یک سال خودشان را از شیر می‌گیرند، باید از شیرخشک یا شیر یک خانم دیگر برای تغذیه نوزاد استفاده بکنند.

کودکان بزرگ‌تر از ۶ ماه همچنان به تغذیه با شیرخشک یا شیر خانم دیگر احتیاج دارند، اما می‌توانند در کنار آن از غذاهای جامد متناسب با سن خود تغذیه کنند. کودکان زیر یک سال به ‌هیچ‌ عنوان نباید از شیر گاو، شیر سویا یا هر نوع محصول مشابه دیگر استفاده بکنند.

نوزادانی که غذای جامد می‌خورند، باید میزان مناسبی از پروتئین، آهن و سایر مواد مغذی دریافت بکنند. والدینی که در این زمینه نگران میباشند می‌توانند در مورد تغذیه و میزان کالری دریافتی کودک با پزشک متخصص اطفال مشورت کنند.

ممکن میباشد بعضی کودکان بطور معمول به‌ میزان کافی آهن و ویتامین D دریافت نکنند و برای جبران به مولتی‌ویتامین و سایر مکمل های غذایی نیاز داشته باشند.

نیکا،روانشناس خوب در کرج

۳. عوامل استرس‌زا را از خودتان دور کنید:

بعضی از کودکان خیلی زود از شیر گرفته می‌شوند اما برای بقیه این‌طور نمیباشد. داشتن یک برنامه‌ی مناسب برای تغییر تغذیه‌ی کودک سبب می‌شود که راحت‌تر کودک را از شیر بگیرید. همچنین هرقدر این تغییر تغذیه آرام‌تر اتفاق بیفتد، مادر و کودک استرس کمتری خواهند داشت.

زمان‌هایی که استرس کمتری دارید برای از شیر گرفتن کودک مناسب‌تر هستند.

همچنین سعی کنید در این مواقع زمان بیشتری را با کودک سپری بکنید. بعضی‌ وقت ها زمانی که کودکان از شیر گرفته می‌شوند، دچار اضطراب می‌شوند و بیشتر به مادر خود می‌چسبند.

والدین باید برای از شیر گرفتن کودک برنامه‌ی یک یا چند هفته‌ای داشته باشند و اگر کودک این روند را بخوبی پذیرفت، آن را ادامه بدهید.

گرفتن بچه از شیر

۴. از شیر گرفتن کودک در شب:

زمانی که کودکان بین ۶ ماهگی تا یک سالگی میباشند، معمولا شب‌ها کمتر از شیر مادر تغذیه می‌کنند. این روند «از شیر گرفتن شبانه» نامیده می‌شود و به مادر این فرصت را می‌دهد تا مقدار بیشتری استراحت کند و درطول روز بهتر فعالیت‌هایش را انجام دهد. مادران می‌توانند از همین زمان برای از شیر گرفتن کودک استفاده کنند.

۵. کم کم تعداد دفعات شیردهی را کم بکنید:

توقف یک‌باره‌ی شیردهی بسیار وسوسه‌انگیز میباشد، اما این‌کار می‌تواند سبب ورم و درد سینه و ناراحتی‌های روحی برای مادر و کودک شود، اما بهترین روش این است که به‌آرامی تعداد دفعات شیردهی را طی چند هفته کم کنید.

می‌توانید این کاهش دفعات را با وعده‌هایی که برای کودک خیلی مهم نیست یا میزان کمی شیر می‌خورد، شروع کنید.

چند روز کودک را به همین مرحله عادت دهید و بعد وعده‌ی بعدی را کم کنید. این کار را تا جایی ادامه دهید تا در نهایت تمام وعده‌های شیردهی متوقف شود.

۶. از شیردوش استفاده بکنید:

استفاده از شیردوش می‌تواند بسیاری از ناراحتی‌های مربوط به از شیر گرفتن کودک را کم کند. بهتر است که در هر وعده مقدار کمی شیر بدوشید، تا از تولید بیشتر شیر جلوگیری کنید.

فرایند شیردهی از قانون عرضه و تقاضا پیروی می‌کند. زمانی‌که کودک میزان زیادی شیر می‌خورد یا مادری به‌طور مرتب شیر خود را می‌دوشد، بدنش روند تولید شیر را ادامه خواهد داد. هرقدر کودک شیر کمتری بخورد، مادر شیر کمتری تولید می‌کند. بااین‌حال، بسیاری از زنان در این زمان در بدن‌شان احساس ورم یا ناراحتی می‌کنند.

یکی از این روش‌ها برای کم‌کردن این ناراحتی دوشیدن مقداری از شیر میباشد. از دوشیدن مقدار زیادی شیر خودداری بکنید، چون در این صورت مقدار تولید شیر بیشتر می‌شود. بهتر است ۲ تا ۳ دقیقه یا تا زمانی‌که دردی ندارید، شیر خود را بدوشید.

خانم‌هایی که در روند گرفتن شیر از کودک‌شان هستند می‌توانند از همین شیر دوشیده‌شده برای وعده‌ی بعدی شیردهی نوزاد استفاده کنند. استفاده از شیر دوشیده به‌جای شیردهی از سینه سبب می‌شود تا تولید شیر به‌سرعت کاهش پیدا کند.

۷. درمان ورم سینه:

درصورتی ‌که استفاده از شیردوش فایده‌ای نداشت، خانم‌های شیرده می‌توانند از روش‌های دیگری برای رفع ناراحتی‌ سینه استفاده بکنند.

هم استفاده از شیردوش و هم شیردهی هردو می‌توانند میزان تولید شیر را افزایش دهند، همچنین می‌توانند ناراحتی را بیشتر کند و روند از شیر گرفتن کودک را طولانی‌تر کنند.

استفاده از روش‌های زیر می‌تواند برای کاهش ناراحتی‌ها مناسب باشد:

  • استفاده از برگ کلم برای سینه، برگ‌های سرد می‌تواند برای ورم متناسب باشد؛
  • از داروهای ضدالتهابیِ غیراستروئیدی برای کاهش درد استفاده کنید؛
  • قبل از شیردهی از کمپرس گرم یا حمام داغ استفاده بکنید؛
  • قبل از شیردهی از کمپرس سرد (مثلا نخودفرنگی یخ‌زده) استفاده بکنید؛
  • با مشورت و تشخیص پزشک می‌توانید از قرص های ضد بارداری هم استفاده کنید. تولید شیر در بعضی از خانم‌هایی که قرص‌های ضدبارداری مصرف می‌کنند کاهش می‌یابد و ناراحتی ‌هایی حاصل از گرفتن کودک از شیر کم خواهد شد؛
  • سینه‌ی خود را ماساژ بدهید تا خطر بسته‌ شدن مجاری شیری کاهش یابد؛
  • زمانی‌که سینه سنگین می‌شود از سینه‌بندهای حمایتی استفاده بکنید. محکم بستن سینه می‌تواند میزان درد را بیشتر کند و سبب التهاب سینه بشود.

۸. نشانه‌های اختلال را بشناسید:

از شیر گرفتن کودک می‌تواند استرس‌زا باشد و در موارد نادر احتمال خطر وجود دارد. التهاب سینه و سوتغذیه ی کودک، دو خطر اولیه‌ی از شیر گرفتن کودک میباشد.

در این مواقع بعضی از مادران دچار افسردگی یا اضطراب می‌شوند و بعضی از نوزادان تلاش می‌کنند تا بدون تغذیه با شیر مادر خودشان را تسکین بدهند.

گرفتن بچه از شیر

در صورت مشاهده موارد زیر حتما پزشک خود را مطلع بکنید:

  • ایجاد تب در مادران؛
  • سینه‌های مادر متورم، قرمز و داغ بشوند؛
  • ترشحات سبزرنگ یا بدبو از سینه؛
  • مادر علائم افسرگی یا علائم اضطراب داشته باشد؛
  • پوشک کودک کمتر خیس یا کثیف بشود؛
  • تغییر مشخصی در الگوی خواب کودک ایجاد شده باشد و به‌مدت طولانی، در حدود یک یا دو هفته ادامه داشته باشد.

۹. آرامش کودک را حفظ بکنید:

شیر مادر چیزی بیشتر از یک منبع تغذیه‌ای است. زمانی‌که کودک دچار استرس یا ترس می‌شود، شیر مادر می‌تواند منبعی برای ایجاد حس آرامش باشد. بسیاری از کودکان درحالی‌که شیر می‌خورند به خواب می‌روند.

گرفتن بچه از شیر

موارد زیر کمک می‌کند تا زمانی‌که کودک را از شیر می‌گیرید، حس آرامش را در او ایجاد بکنید:

  • ارتباط پوستی با کودکتان را حفظ کنید؛
  • به کودکتان آرامش دهید؛
  • با کودکتان بازی کنید، برایش آواز بخوانید و او را بیرون ببرید؛
  • کودکتان را در آغوش بگیرید و به‌آرامی تکان دهید؛
  • درصورتی ‌که کودکتان دندان درآورده می‌توانید حلقه‌های لاستیکی مخصوص گاز گرفتن را در فریزر سرد کنید و به کودک بدهید؛
  • شیوه‌ی جدیدی برای خواباندن کودک پیدا کنید تا کودک ‌براحتی به خواب برود.

ادامه…

می‌توانید از افراد دیگر یا مراقب برای آرام‌کردن کودک استفاده بکنید. زمانی‌که نوزادان از شیر گرفته می‌شوند، ممکن است ‌بشدت تلاش کنند تا از شیر مادر تغذیه کنند. در این مواقع اجازه دهید تا فرد دیگری به کودک غذا دهد یا او را آرام کند؛ این روش می‌تواند به‌طور واضح موجب کاهش استرس مادروپدر بشود.

مادران باید در مقابل نوزادی که تمایلی ندارد از شیر گرفته شود صبور باشند. ممکن است در مراحل اولیه‌ی رشد کودک اختلالی ایجاد بشود، کودک مضطرب شود، به مادر بچسبد یا بیش‌ازحد معمول گریه کند، اما بعد از گذشت چند هفته، این موضوع بهبود می‌یابد.

گرفتن بچه از شیر

برای خواندن آخرین مقاله درمورد ویژگی روانشناس خوب اینجا کلیک کنید.

مقابله با افسردگی

مقابله با افسردگی

 ارتباط با دیگران:

موقع غلبه بر افسردگی، بهره‌مند شدن از حمایت و پشتیبانی دیگران، بسیار مهم میباشد. سالم و مثبت اندیشیدن و ادامه دادن به مقابله با افسردگی، به ‌تنهایی، برای شما سخت خواهد بود. از طرفی، طبیعت افسردگی به‌گونه‌ای میباشد که کمک خواستن از دیگران را برایتان مشکل می‌کند. وقتی شما افسرده می‌شوید، به دوری کردن از دیگران و انزواطلبی متمایل می‌شوید و به همین علت، حتی ارتباط با اعضای خانواده و دوستان‌تان تبدیل به معضلی عذاب‌آور می‌شود.

ممکن است حالِ صحبت کردن نداشته باشید، از وضعیت خودتان خجالت بکشید یا از اینکه برخی از روابط خاص‌تان را جدی نگرفته‌اید، احساس گناه کنید؛ اما این وضعیت فقط به علت احساس افسردگی میباشد. اگر با دیگران در ارتباط باشید و در فعالیت‌های اجتماعی شرکت بکنید، حال روحی و دیدتان نسبت به زندگی، تغییر می‌کند. تلاش برای ارتباط داشتن با دیگران، علامت ضعف نمیباشد و نباید تصور کنید که باری روی دوش دیگران خواهید بود. دوستداران‌تان به شما توجه نشان می‌دهند و کمک‌تان می‌کنند. اگر هم احساس می‌کنید، کسی را ندارید که به سمت او بروید، دیر نیست. همیشه می‌توانید دوستان جدیدی پیدا کنید و شبکه حامیان خود را بهبود ببخشید.

برای کنترل افسردگی خود حتما با روانشناس خوب در کرج درتماس باشید.

یافتن حامی هنگام مقابله با افسردگی:

  • از افرادی کمک بگیرید که احساس می‌کنید بی‌خطر هستند و به شما اهمیت خواهند داد:

لازم نمیباشد افرادی که با آنها ارتباط برقرار می‌کنید، حتما حال روحی‌تان را خوب کنند. آنها فقط باید شنونده‌های خوبی باشند. به حرف‌هایتان، بدون اینکه شما را ناراحت یا قضاوت کنند، با دقت و دلسوزی گوش کنند.

  • رو در رو صحبت بکنید:

تماس‌های تلفنی، رسانه‌های اجتماعی و پیام فرستادن، روش‌هایی عالی برای در تماس ماندن است؛ اما این روش‌ها را نمی‌توان جایگزین روش قدیمی باکیفیت ارتباط رو در رو کرد. این نوع گفت‌وگو می‌تواند در بهبود حال روحی‌ و درمان افسردگی‌تان، نقش مهمی بازی کند.

  • در فعالیت‌های اجتماعی، حتی اگر دوست ندارید، شرکت کنید:

بیشتر مواقع وقتی افسرده میباشید، راحت‌ترید که در کنج خانه خود بمانید، اما فراموش نکنید کنار مردم بودن، کاری می‌کند که کمتر احساس افسردگی بکنید.

  • روش‌هایی برای حمایت از دیگران پیدا کنید:

حمایت شدن بسیار خوب میباشد، اما تحقیقات نشان داده که حمایت کردن از دیگران، حال انسان را بیشتر خوب می‌کند. بنابراین روش‌هایی، چه کوچک و چه بزرگ، پیدا کنید و به دیگران کمک کنید. مثلا، داوطلبانه به حرف یکی از دوستان خود گوش دهید یا برای کسی کار خوبی انجام دهید.

  • از یک حیوان خانگی مراقبت بکنید:

اگرچه حیوانات خانگی نمی‌توانند جای ارتباط‌های انسانی را بگیرند، آن ها شما را شاد می‌کنند و همراه‌های خوب زندگی‌تان خواهند شد و کاری می‌کنند که کمتر احساس تنهایی کنید. مراقبت از حیوان خانگی به شما کمک می‌کند تا خود را فراموش کرده و احساس کنید موجودی دیگر به شما نیاز دارد. فراموشی احساسات منفی، تأثیر خوبی دارد و حس مفید بودن، پادزهرهای افسردگی‌اند.

به گروهی از افراد که در مسیر بهبود از افسردگی قرار دارند، ملحق شوید:

وقتی با افرادی که گرفتار افسردگی میباشند در تعامل باشید، کمتر احساس تنهایی می‌کنید. همچنین تشویق می‌شوید، به یکدیگر کمک کنید و برای غلبه بر افسردگی با یکدیگر گفت‌وگو کرده و تجربه‌هایتان را با هم در میان بگذارید.

مقابله با افسردگی/

۱۰ راهنمایی برای ارتباط با دیگران:

  1. با کسی در مورد احساسات‌تان صحبت بکنید.
  2. داوطلبانه به دیگران کمک بکنید.
  3. با دوستان‌تان قرار ناهار یا قهوه بگذارید.
  4. از یکی از عزیزان‌تان بخواهید دائم با شما در تماس باشند و حال‌تان را بپرسند.
  5. همراه کسی به سینما، کنسرت یا دورهمی کوچکی بروید.
  6. به دوستی قدیمی زنگ یا ایمیل بزنید.
  7. با یکی از دوستان‌تان که اهل ورزش است، به پیاده‌روی بروید.
  8. قرار‌های شام در هفته بگذارید.
  9. با شرکت در کلاس‌های آموزشی یا عضویت در باشگاه، با افراد جدید آشنا بشوید.
  10. در کلاس درس معلم یا مربی ورزشی شرکت بکنید.

برای خواندن آخرین مقاله درمورد راهکارهای کنترل استرس اینجا کلیک کنید.

نیکا، روانشناس خوب در کرج