واکنش صحیح به ترس های فرزندانمان
واکنش صحیح به ترس های فرزندانمان: بطور کلی به هنگام مواجه شدن با خطر، سیستم فیزیکی و عاطفی بدن احساس امنیت خود را از دست داده و از خود واکنش نشان می‌دهد که این‌گونه واکنش هیجانی به این شرایط را ترس می‌نامند و به دو دسته ترس طبیعی و فوبیا تقسیم می‌شوند.
به گزارش ایسنا،بنابراعلام کتاب هدهد، ترس طبیعی به واکنشی گفته می‌شود که مواردی همچون شنیدن صدای مهیب یا قرار گرفتن در ارتفاع زیاد، خود را نشان می‌دهد و این‌گونه ترس برای بیشتر افراد، ترسناک است و این امر کاملاً طبیعی میباشد.
مفهوم کلی و شناخت ترس:
اما فوبیا، ترسی غیرمنطقی و افراطی است، و افراد در مواجهه با این نوع ترس، مثلاً سوسک یا گربه، به گونه‌ای غیرطبیعی و افراطی واکنش نشان می‌دهند. و البته در مورد این نوع ترس حتماً باید با مشاور صحبت کنید. زیرا ترس بیش از حد، ممکن است تاثیر جدی روی سلامت فیزیکی و عاطفی فرد بگذارد.
از نظر زیست‌شناختی، مغز انسان که اولین واکنش‌های فیزیکی به ترس را کنترل می‌کند، هنگام مواجه شدن با ترس مواد شیمیایی مانند آدرنالین و هورمون استرس کورتیزول در جریان خون آزاد می‌کند و باعث واکنش‌های جسمی خاصی همچون ضربان قلب شدید، افزایش فشار خون و تعرق زیاد می‌شود.
عوامل و ریشه ترس در کودکان:
برخلاف افراد بزرگسال، کودکان در مواجهه با ترس در معرض آسیب جدی می‌باشند زیرا که قادر به درک درست شرایط نیستند و نمی‌توانند موارد واقعی یا غیرواقعی را تشخیص دهند. این‌گونه تهدیدها و خطرها برای کودکان کاملاً واقعی تلقی می‌شود و نمی‌توانند ترس خود را کنترل کنند.
والدین نیز غالباً توانایی کاملی برای مقابله با ترس در کودکان را ندارند و نمی‌توانند به آنها اطمینان بدهند که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. از این رو ترسی که در کودکان نهادینه می‌شود، تاثیر منفی بر رشد کودک گذاشته و او را در معرض مشکلات استرس و اضطراب در ادامه‌ی زندگی قرار می‌گیرد.
در مراحل رشد کودک تجارب و اتفاق‌هایی صورت می‌گیرد که می‌تواند منشاء ترس او باشد. والدین بیشترین نقش و تاثیر را در ماندگاری ترس در ضمیر کودکان دارند. مثل والدینی که بخاطر ترس شخصی خودشان از یک چیز این ترس را در کودک خود به وجود می‌آورند.
یا اینکه از تهدیدهایی برای تربیت فرزند یا آرام کردن او استفاده می‌کنند. مثل «ما می‌ریم بیرون آمپول بزنیم. تو نیا»، «غذاتو بخور وگرنه می‌گم گرگ بیاد».
توقعات بالا از کودک که باعث رشد ترس در او و تاثیرات روانی جدی می‌شود، «اگر نمره ۲۰ نیاری تنبیه می‌شی».
نیکا، روانشناس خوب در کرج
واکنش صحیح به ترس های فرزندانمان
انواع شایع ترس با توجه به سن فرزندان
ترس از جدایی:
ترس از جدایی یکی از طبیعی‌ترین ترس‌های کودکان به‌خصوص در سن ۲ سالگی میباشد. این ترس با بزرگ شدن کودکان شدت می‌یابد چون وارد دنیایی جدید شده و باید وقت زیادی را با معلم یا پرستار به جای مادرشان بگذرانند. گاهی ممکن میباشد این ترس علائمی همچون سردرد یا معده درد به همراه داشته باشد و او را به سمت افسردگی سوق بدهد.
ترس از تنهایی:
معمولاً در گروه سنی ۲ تا ۵ سال کودکان با جیغ و فریاد و حتی پرخاشگری ترس خود را از تنها ماندن یا جدا شدن از والدین نشان می‌دهند. این ترس‌ها باید توسط والدین درک و پیگیری شود زیرا عدم مدیریت ترس می‌تواند روی سلامت عاطفی کودک تاثیر منفی بگذارد.
وظایف والدین:
والدین می‌توانند برای کاهش ترس و استرس کودکان‌شان با او صحبت و او را درک کنند. به او بفهمانند که او تنها کسی نمیباشد که می‌ترسد. در مقابل به او اعتمادبه‌نفس بدهند و او را تشویق به انجام کارهای پرهیجان کنند.
یکی از موثرترین راهکارهای کاهش استرس، کتاب و کتابخوانی است که می‌توان با استفاده از کتاب‌هایی با موضوع مرتبط و شخصیت‌های داخل داستان به کودک کمک کرد. به گونه‌ای که کودک با الگوگیری از شخصیت داستان بفهمد که تنها کسی نمیباشد که می‌ترسد و همچنین راه مقابله با ترس را از شخصیت داستان یاد بگیرد.
برای خواندن آخرین مقاله درمورد چگونه روانشناس خوب انتخاب کنیم؟ اینجا کلیک کنید.
